The end

Hoe hij daar stond

Zijn blik op de grond gericht

Zijn vuisten gebald

Zijn lichaam steeds dieper in het hoekje gewrongen

Ik keek hem aan

Bleef staren

Naar die kleine jongen

Die ooit de man van mijn dromen was

Hou afstand

Eén meter en een half

Ik kwam te dicht

Maar de kloof tussen ons voelde nooit groter

Hij leek gebroken

Wij zijn gebroken

Elkaar ten onder geduwd

Liefde het kan mooi zijn, haat ligt altijd op de loer

Ruimte

Geef me ruimte

We zullen groeien

Verder weg van elkaar, dichter naar onszelf