Na het oneindige analyseren van mijn en zijn gedrag, vallen eindelijk alle puzzelstukjes in elkaar. Hoe lang kan je afzien van een relatiebreuk, wetende dat hij niet goed voor je was, wetende dat de liefde al helemaal is weggeveegd. Lang, heel lang, misschien wel te lang in mijn geval.

Ik ben sinds kort gestart met ACT therapie. Acceptance and Commitment. Aanvaarding, het lijkt zo simpel. Ik moest gewoon al die tijd aanvaarden dat de dingen gingen zoals ze gingen.

Maanden verstrijken en tijd neemt geleidelijk aan wat pijn bij me weg. De stilte zo ondraaglijk in het begin, maakt plaats voor rust. Het was een strijd om een beetje menselijkheid, maar die heb ik verloren.  Ik wou zo graag begrepen worden. Ik ben mezelf kwijtgeraak in een vloed van emoties, maar mijn haat krijgen ze niet.

Het is nu bijna een jaar dat we uit elkaar zijn. Wat een bewogen jaar. Ik weet niet hoe het met hem gaat, maar ik heb zeker betere tijden gekend.

Het is tijd om aan bepaalde mensen geen woorden meer vuil te maken. Schrijven lucht op. Doordat ik vooral boos was op mezelf, bleef ik mensen ophemelen die dat eigenlijk totaal niet verdienden. Ik ben er klaar mee!

Donker. Het was donker in mijn diepste dal. Soms kan je niet anders dan zo diep vallen, dat je eindelijk weer licht ziet aan het eind van de tunnel.

Vallen en opstaan zo kan ik de laatste maanden wel beschrijven. Het lijkt een strijd die ik niet kan winnen. Mijn energie raakt op. Hoelang kan iemand doorgaan?

Hoe hij daar stond

Tijd alleen doorbrengen, kan ons zelfvertrouwen een boost geven. Je leert jezelf beter kennen en hebt minder last van eenzaamheid. Iets wat we als single wel kunnen gebruiken! Hieronder een lijstje met 10 activiteiten die je kan doen als single. 

Zoals jullie de voorbije maanden konden lezen in mijn blogs, ben ik heel diep gegaan. Overspoeld door zoveel emoties die de breuk met zich meebracht. Het leek alsof het nooit beter zou gaan. Soms dacht ik aan opgeven.Geghost worden door de persoon waar ik bijna 3 jaar lief en leed mee heb gedeeld, was het zwaarste dat mij in jaren is overkomen. Ondertussen zijn mijn ogen open gegaan, is mijn roze bril afgevallen. Hij was alles voor mij, maar pas achteraf zag ik hoeveel energie deze relatie mij gekost heeft. Ik heb zoveel van mezelf gegeven dat ik mijn eigen behoeftes en verlangens opzij schoof. Ik besef nu dat het beter is zo. Elk onze eigen weg. Al vind ik het wel moeilijk dat ik niets meer van hem hoor. Ik blijf om hem geven, dat zal nooit veranderen. Ik wens hem het beste.Soms moet je heel diep gaan om daarna weer te kunnen pieken. Zo voelt het toch voor mij. Ik voel dat ik aan een nieuwe periode begonnen ben. Eentje waarin ik mezelf ga terugvinden. Eentje waarin ik mezelf nu even boven de anderen stel. Soms moet je egoïstisch zijn en voor jezelf kiezen. Pas dan zal je uiteindelijk weer ten volle kunnen leven en er weer kunnen zijn voor anderen.We zijn nu 6 maanden verder. De rust in mij is teruggekeerd. De emoties eerst zo intens, zijn nu niet meer zo aanwezig. Ben ik dan nu perfect gelukkig? Neen. Ik mis hem nog steeds en het blijft zoeken naar nieuwe wegen om in te slaan. De lockdown steekt hier nog steeds een stokje voor. Mijn uitdagingen vind ik nu vooral op het werk, waar ik deze week een nieuwe functie heb gekregen. Daarnaast investeer ik ook veel in Milways, in de hoop te kunnen groeien. Ik doe zeker geen gouden zaakjes, maar ben blij dat ik iets van mezelf gecreëerd heb.

Gevangen in herinneringen 

Vallen is als vliegen, alleen dan zonder richting.